Search
Search

Leer de Duindorpers met carbid te schieten

Op het platteland van Noordoost-Twente knallen de carbidbussen. De mobiele installaties in de weilanden zijn indrukwekkend. Een biertje en een muziekje erbij, de sfeer is goed. Hoe anders dan in Duindorp, waar eerste klas tuig de politie bekogeld met zwaar vuurwerk.
Carbid schieten op het Twentse platteland. Foto: Tubantia.
Als ik met de hond achterin naar het Omleidingskanaal in Beuningen rij voor de dagelijkse wandeling, zie ik  dat in meerdere weilanden de voorbereidingen voor het inmiddels traditionele carbid schieten  in volle gang zijn. Ik kan er van genieten, net zoals ik genoot van het boerenprotest, waarin de trots van het platteland en het rechtvaardigheidsgevoel van de boeren om voorrang streden. Deze middag zie ik vriendengroepen van jongens en meisjes, die een tent of overkapping hebben opgebouwd, met op enige afstand de carbidinstallatie. Heel wat laswerk is er aan te pas gekomen om deze rijdende kanonnen operatieklaar te maken.
 
Ja, hoe anders is het in Duindorp. Vanmorgen vroeg hoorde ik op Radio 1 politiebondwoorvoerder Jan Struijs zeggen hoe gespannen de situatie daar is. Uit frustratie dat de belachelijk hoge vreugdevuren van voorgaande jaren niet meer mogen, laait de spanning nu op. Struijs vertelt hoe politieagenten die deze dag in dienst komen, afscheid nemen van hun  familie en gezinnen. Daar blijft de hele dag de vraag hangen of ze in de loop van de nacht ongeschonden uit de ongetwijfeld op wakkerende strijd zullen komen.
 
Als ik daar burgemeester was, liet ik een paar pelotons commando’s op enige kilometers posten om meteen ingezet te kunnen worden. Want enige clementie met die vechtende idioten hoeft niemand te hebben. Ik realiseer me voor misschien wel de duizendste keer in mijn leven hoe blij ik ben dat ik in Twente woon. Natuurlijk gebeurt hier ook wel eens wat, maar het staat in geen verhouding bij wat zich daar aan de Noordzeekust afspeelt. Zeker niet nu het carbid schieten de afgelopen jaren aan duidelijke regels is gebonden.
 
Ik zou die Duindorpers, Scheveningers en Hagenezen een oudjaarsavond in Noordoost-Twente gunnen. Om te zien hoe het ook kan. Laten ze een carbidinstallatie nabouwen, die op het strand zetten, een kampvuurtje aanleggen met een biertentje en braadworst en genieten maar van een knallend, doch gezellig en respectvol samenzijn. Lang leve Twente en onze stoere boerenjongens en – meisjes!

Tekst: Felix Nijland