‘Gooi dat oale gat toch dicht!’, was meer dan eens het advies. Maar Herman en Trudy Oude Veldhuis wilden juist graag dat authentieke elementen, zoals de opkamer met de half verzonken kelder, bewaard zouden blijven.
Om opkamer en kelder te behouden maakten ze een verhoging in de hoek van de woonkamer, met het oude luik als blikvanger. Nu nog wonen de voormalige buren in Herman’s huis even verderop aan de Burgemeester Wallerstraat. Over een maand of vier betrekken ze samen met hun honden het oude boerderijtje, dat eerst van Trudy was. Fraai gelegen op de hoek bij de rotonde aan de Burgemeester Wallerstraat en de J.H. Nieuwenhuisstraat is het, net als de opkamer, een in het oog springende blikvanger.
De boerderij, zoals er in Zuid Berghuizen ooit vele waren, stamt uit 1905 en werd oorspronkelijk bewoond door twee gezinnen van de familie Bulthuis. Zo’n 25 jaar geleden heeft Trudy met haar toenmalige partner het op gas- en houtkachels gestookte pand kunnen kopen. Nu wordt het al geruime tijd ingrijpend verbouwd tot een levensloopbestendige woning, die van alle moderne gemakken is voorzien. ‘Nu de dakkapel is geplaatst, krijgt het steeds meer zijn uiteindelijke vorm, maar er moet nog een hele hoop gebeuren,’ vertelt Herman. Hij klinkt opgewekt, is met recht trots op alles wat al aangepakt is, van de 140 m2 asbest dat verwijderd is, tot een compleet nieuwe garage en dakconstructie. ‘We konden dwars door de spanten heen naar de bomen aan de andere kant kijken’. Het uitzicht richting ‘t Hoge Venterink is overweldigend. ‘We kijken uit op de lammetjes en zien langs de bosrand regelmatig herten lopen.’
Treurwilg
Nu Trudy herstellende is na een onverwachtse ingreep weet het stel de fraaie ligging van hun ruime, lichtrijke woning nog meer te waarderen. ‘Als alles achter de rug is, kijken we weer met vertrouwen vooruit’. Herman en Trudy doen het rustig aan. Ze genieten van het bouwproces en laten zich, ook bij tegenslagen, niet gek maken. Alleen het zwerfafval dat regelmatig door onbekenden bij de bouwcontainer wordt gegooid irriteert hen. ‘Alsof we zelf niet genoeg troep hebben, die nog afgevoerd moet worden’. Als ze straks zijn verhuisd, is de tuin aan de beurt. Twee grote naaldbomen aan de voorzijde moeten wijken, maar de karakteristieke treurwilg op de hoek blijft uiteraard behouden.
Eigen plek
Belangrijk bij de verbouwing was dat er ruimte gecreëerd zou worden voor Joep, de 18-jarige zoon van Herman’s voormalige partner. ‘Hij komt regelmatig een weekend bij ons en verdient een eigen plek. Naast een ruime slaapkamer, heeft hij straks op de bovenverdieping zijn eigen toilet en douche.’
Over het ontwerp van wijkbewoner Frank Bonnes en de aannemers Ivo Olde Scholtenhuis en Vincent Zwiep van I.V.I. Bouw is het stel zeer tevreden. ‘Als geen ander weten zij bij de renovatie de authentieke uitstraling te behouden. Dat was een voorwaarde voor de sfeer waarin we graag samen oud willen worden.’
