Search
Search

Marleen Damink in de Stakenslinger

Charon slingert wat rond en slingert wat aan; een verbindingslint van interviews met wijkbewoners. Dit keer is het de beurt aan Marleen Damink-Goossen, leergierig en veelzijdig kindertherapeut.
Marleen Damink-Goossen met haar gezinnetje. Ze wonen in de Uiverstraat.

Kindertherapeut Marleen Damink vindt dat het fundament moet kloppen

‘Het spelen is de taal van het kind’

In de comfortabel uitgebouwde woning aan Uiverstraat word ik open en enthousiast ontvangen door Marleen (38). Terwijl haar oudste zoon Twan aan de ene kant van de grote tafel in het hart van het huis een online-les volgt, raken we aan de andere kant geanimeerd in gesprek over al haar bezigheden. Die liegen er niet om. Ik heb te maken met een bezige bij, met een hoog streefniveau en een brein dat nooit stil staat.
 
Woar bin ie van?
 
Voor een geschiedenisopdracht heeft Twan op groot formaat een prachtig uitgewerkte stamboom gemaakt. Aan de hand van de foto’s vertelt Marleen me over haar familie. Marleen is geboren en opgegroeid aan de Hobbemastraat. Haar ouders komen allebei uit grote gezinnen; moeder Mariët Elshoff uit Losser was de tiende van twaalf kinderen, haar vader Laurens Goossen uit Harbrinkhoek de jongste van zestien. ‘Onze families zijn groot, we hebben al veel gezellige feesten beleefd, maar ook droevige momenten gedeeld.’ 
Marleen toont me een familiefoto, ergens halverwege de jaren negentig gemaakt. Liefdevol vertelt ze over het gezin waarin ze als middelste van drie kinderen is opgegroeid en dat na het overlijden van broer Maarten niet meer compleet is. ‘Mijn vader was als wijkagent een bekend gezicht, mijn moeder heeft altijd als verpleegkundige in het ziekenhuis gewerkt. Zusje Anne is met haar gezin ook in Zuid-Berghuizen actief. Maarten was twee jaar ouder, maar is als gevolg van Non Hodgkin, een vorm van lymfeklierkanker dat zich later uitte in leukemie, nog voor z’n vijftiende verjaardag overleden. Hij wordt nog altijd gemist. Als puber in rouw ben ik in die periode afgestroomd naar de MAVO, waarna ik met de opleidingen Sociaal Pedagogisch Werk en Oefentherapie Cesar de basis heb gelegd voor mijn loopbaan.’
Marleen komt uit een gezin met drie kinderen. Vader Laurens Goossen was als wijkagent een bekende verschijning.
Marleen’s man Guus, eveneens opgegroeid in Zuid-Berghuizen, kent ze al van jongs af aan uit de periode waarin hij vaak bij een vriendinnetje over de vloer kwam. Omdat hij ruim negen jaar ouder is, sloeg tijdens haar studie in 2002 de vonk pas over. Marleen en Guus zijn gaan samenwonen aan de Kloosterstraat en gaandeweg getrouwd. Ze hebben samen een huis in Losser gekocht en werden in 2007 ouders van Twan. Drie jaar later maakte zoon Cas het gezin compleet. 
 
Bereisd als ze zijn besloot het gezin in 2011 op de Antillen hun geluk te beproeven. ‘Ik had al eens stage gelopen op Curaçao en wilde graag weer terug naar het zonovergoten eiland, waar de meeste mensen in een vertraagd tempo ontspannen z’n leven leiden. We hebben er uiteindelijk acht maand met plezier gewoond. Twan had echter heimwee en ik kreeg, met de Antilliaanse bureaucratie, aanvankelijk geen vergunning voor een eigen praktijk. Een soort van lange vakantie en onvergetelijke ervaring rijker zijn we terug naar Nederland gegaan, waar we ons huis aan de Uiverstraat hebben gekocht en opgeknapt.’ Voor de stabiliteit van de opvoedsituatie zit het gezin voorlopig prima op de plek, maar Marleen sluit niet uit dat er op termijn een nieuw avontuur volgt.
Kerst op het strand van de Antillen.
Woar kan ik oe van kenn’n?
 
‘Omdat zowel Guus als ik opgegroeid zijn in deze wijk, zijn er vast veel mensen die ons kennen. Ik ben van nature niet zo van de vaste clubjes; mijn vrienden wonen verspreid door het hele land. Beide jongens hebben voorheen bij FC Berghuizen en op tennis gezeten, dus we waren vaak aan de kant van het voetbalveld en de tennisbaan te vinden. Nu ben ik als lid van de tennisvereniging actief voor de jeugdcommissie. Verder hou ik van wandelen en skeeleren. Dat kan in deze prachtige omgeving uitstekend.’
 
Wat wo-j mie vertell’n?
 
Voor een beetje overzicht haalt Marleen haar c.v. tevoorschijn. Die is imposant. ‘Ik ben een eeuwige student; altijd leergierig en gedreven om meer te weten te komen.’ De rode draad is onmiskenbaar de fascinerende ontwikkeling van kinderen. ‘Naarmate de jaren verstrijken merk ik dat alles samen komt. Binnenkort open ik mijn eigen praktijk, waarin al mijn kennis, expertise en werkervaring tot hun recht komen. Mijn werk is mijn passie. Ik doe het met heel veel enthousiasme en overtuiging.’
 
Onder Marleens naam staan de titels Kinderoefentherapeut Cesar, Psychomotorisch Kindertherapeut, Kinder(slaap)oefentherapeut en Therapeut Sensorische informatieverwerking.  Daarnaast is ze nog volop in opleiding tot Master Speltherapeut. ‘Ik mag binnenkort stage lopen bij Jarabee. Met deze opleiding op zak, is de cirkel rond en heb ik alles wat nodig is voor mijn nieuwe praktijk Ervarend Wijs.’ 
Per 1 oktober betrekt Marleen een nieuwe locatie voor vaktherapie aan de Welbergweg in  Hengelo. 
 
‘In de praktijk kunnen kinderen terecht met bijvoorbeeld impulsiviteit, aandachts- motivatieproblemen, moeite met het reguleren van emoties, agressief of teruggetrokken gedrag, moeilijkheden in contact maken en/of onderhouden, (faal)angst- en spanningsklachten, een negatief zelfbeeld, sensomotorische uitdagingen en slaapproblemen. In een veilige en sfeervolle omgeving bied ik een combinatie aan van verschillende kindertherapieën, slaapoefentherapie, rots en water en vanaf juni 2021 ook speltherapie. Tijdens de sessies maak ik gebruik van middelen die aansluiten bij het kind zoals spel, beweging, muziek en creatieve werkvormen. Daarbij bestudeer en analyseer ik het gedrag en help ik, door middel van spelen en bewegen, om emoties te herkennen en verwerken, stress te reguleren en nieuwe gedragspatronen te ervaren. Zo wordt het kind in staat gesteld oude patronen te vervangen door nieuwe ervaringen en bruikbare handvaten. Het kind kijkt daardoor weer met zelfvertrouwen de wereld in en de toekomst tegemoet.’
Kinderen hebben het recht om gelukkig te zijn, aldus Marleen. ‘Ik geloof dat elk kind in zijn kracht kan komen te staan en zo kan groeien en bloeien.’ Marleen legt uit: ‘Alles wat een kind meemaakt in positieve en negatieve zin, bepaalt hoe het zich ontwikkelt en manifesteert in de wereld. Mede door het ziekteproces en overlijden van Maarten heb ik dat in mijn eigen jeugd ook ervaren. Kinderen die vastlopen hebben vaak moeite met bijvoorbeeld emotie-regulatie, sociale interacties of de leerprestaties op school. Daar kinderen moeite hebben met het verwoorden van emoties, is spel en beweging een logische en belangrijke behandelvorm. Het spelen is de taal van het kind.’ Samen met het kind en ouders/verzorgers probeert Marleen te achterhalen waar de oorzaak ligt. ‘We bekijken de sensorische, motorische, emotionele, sociale en cognitieve ontwikkeling en, in plaats van symptoombestrijding, pakken we het probleem aan in de kern. Het fundament moet kloppen. Dat is de basis om uit te groeien naar evenwichtige volwassene.’
Woar wil ie mie op an hebb’n?
 
Marleen heeft Hanneke Bakker bereid gevonden de volgende in de slinger te zijn. ‘Vroeger hebben we al samen op tennisles gezeten, nu zitten we allebei in de jeugdcommissie van de tennisclub. Ik vind haar een fijn en betrokken mens. Als kind uit een groot gezin aan het eind van het Lossers Voetpad heeft ze vast veel te vertellen.’
 
Wat breng ik van oe met?
 
Marleen is dol op de sauna en geniet van de ontspannen sfeer die daarbij hoort. Voor Hanneke heeft ze een Hammamdoosje klaargelegd met aromatische geurtabletjes.
Vanaf de Uiverstraat fiets ik slechts een paar straten verder naar de Paulus Potterstraat, benieuwd wat Hanneke me te vertellen heeft.

Tekst: Charon Golbach – Olde Riekerink.